Sıhhat çalışanlarımız sarsıntı bölesinde 7 gündür of bile demeden kesintisiz sıhhat hizmeti vermeye devam ediyor.

Sağlık çalışanı olup, zelzele bölgesinde misyon yaparken, konutu yıkılan, yakınlarını kaybeden, aile bireylerini, arkadaşlarını, yakınlarını kaybederek, depremzede olan sıhhat çalışanlarımızın her biri,  bağrına taş bastı,  sessiz çığlıklarıyla, için için ağlayarak vazifelerine devam ediyorlar. Her bir arkadaşımızı alınlarından öpüyoruz. Düzgün ki varsınız.

Ancak, her vakit olduğu üzere on binlerce vatandaşımızın hayatını kaybettiği sarsıntıda tıpkı vakitte depremzede olan sıhhat çalışanlarımızın yeniden sesini duyan, gözyaşını silen yok.

İskenderun devlet hastanesinde A blokta arkadaşlarını kaybeden sıhhat çalışanları diyor ki, sarsıntı esnasında hastanede olanların bir kısmı göçük altında, misyonda olmayıp konutunda olanların konutları yıkıldı. Yaralı olan, aileleri dağılan binlerce sıhhat çalışanı var. 

Ve bir tarafta öteki vilayetlerimizden bölgeye gitmek isteyen sıhhat çalışanları, öbür tarafta işçi eksiği var diye misyona çağrılan depremzede tabipler, hemşireler, teknisyenler, 112 çalışanları. 

Depremden etkilenip misyona devam eden, vazifeye çağrılan sıhhat işçilerine,  hiçbir yetkili sormuyor, psikolojiniz nasıl? Meskeniniz yıkıldı mı? Aileniz ne durumda? Diye.

Milletimize hizmet edecek olan sıhhat çalışanlarımız öncelikle kendilerinin ve ailelerinin inançta olduğunu bilmeli ki, yanılgı kabul etmeyen sıhhat hizmeti sunumunda kusur hissesi asgarî düzeye insin.

Sosyal medyaya yansıyan imgede, bir sıhhat işçimiz Sıhhat Bakanına kaygısını anlatmaya çalışıyor; “ bir şey anlatabilir miyim, bizim bu gün ameliyathanede çalışıyorum 7. Günümüz çok sıkıntı durumdayız yani o kadar berbat kaidelerde çalıştık ki, o hastaları o ampütasyonları her şeyi görerek bu türlü artık hudut krizleri, yani bizde depremzedeyiz kimse bizi anlamıyor lütfen bu hususta bir şeyler yapın.  Ne olur” diye yalvararak sıkıntısını anlatmaya çalışırken Sıhhat Bakanının yoluna devam etmesi, yanındaki bürokratların bakan beyefendisi ortamdan uzaklaştırmaya çalışması ve kaygısını anlatmaya çalışan işçiye “görevdesiniz şu anda” diye uyarması sıhhat çalışanlarının durumunu anlamak açısından hayli kıymetli.

Sayın Sıhhat Bakanımızın yaptığı açıklamalarda;  “Afet bölgesinde vazife yapmakta olan sıhhat çalışanlarımızdan depremzede yakınları bulunanların, idari müsaadeli sayılabileceği…” ve “Afet bölgesindeki sıhhat tesislerimizde misyon yapan çalışanlarımızdan birinci derece yakını vefat eden, yaralanan yahut göçük altında kalan ve bu nedenle misyonunu sürdüremeyecek duruma gelenler için 20 Şubat 2023 tarihine kadar idari müsaade verilmesi konusunda gerekli kolaylığın sağlanması…”  açıklamalarındaki tabirler kesin sözler olmamakla birlikte kâfi de değildir. 

Peki ne yapılabilir?

Öncelikle bölgede hizmet eden sıhhat çalışanlarımızın önüne hiçbir kural konulmadan isteyen arkadaşlarımız dinlendirilmesi, Üç beş aylık, süreksiz vadeli bile olsa, isteyen sıhhat çalışanlarımızın, öbür bölgelerdeki çalışanlarımızla yer değiştirebilmesi, Zelzele bölgesinde yakınları olanların istemeleri durumunda, memleketlerine tayinlerinin yapılması.

Deprem dehşetiyle vazife yapmamak için yeteri kadar sahra hastaneleri kurulması, sıhhat çalışanlarımızın morali, motivasyonu ve hizmet kalitesi açısından kıymetli olduğunu düşünüyoruz. 

10 binlerce vatandaşımızın hayatını kaybettiği bu sarsıntıda zelzeleye dayanıksız raporu olup, yıkılan hastaneler göstermiştir ki, halkımıza hizmet edecek olan sıhhat kuruluşlarımız günün kaidelerine nazaran, son teknolojiyle, zelzeleye güçlü halde yapılmalıdır ki, yıkılmasın. 

Ve bölgedeki en kıymetli külfetlerden birinin de, koordinasyonsuzluk olduğunu tekrar bölgedeki arkadaşlarımız söz ediyorlar. Bölgeye gidip saatlerce bekleyenler, hava alanlarında saatlerce bekletilenler de yaşanan sorunlardan  bazıları.

 

Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı